Owca szetlandzka (szkocka) – hodowla, opis rasy, cena
Owca szetlandzka to rasa pochodząca ze Szkocji, hodowana przede wszystkim ze względu na wysokiej jakości, sławną na całym świecie wełnę, choć niekiedy również w celu pozyskania mięsa.

W porównaniu do ras komercyjnych owce szetlandzkie cechują się niewielkim rozmiarem, a także powolnym wzrostem, zarazem jednak wykazują długą żywotność, świetne zdolności adaptacyjne i wytrzymałość. Co warto wiedzieć na temat hodowli owcy szkockiej z Wysp Szetlandzkich?
Hodowla owiec szetlandzkich
Hodowanie owiec szetlandzkich jest w Polsce bardzo rzadko spotykane – rasa ta występuje głównie na Wyspach Szetlandzkich i jest jedną z najmniej licznych, jeśli chodzi o brytyjskie gatunki. Niemniej jednak owce te potrafią bardzo dobrze poradzić sobie na nieurodzajnych terenach, które bez nich byłyby bezużyteczne, jako że nie mają zastosowania w rolnictwie. Założenie hodowli owiec szetlandzkich na zaniedbanych pastwiskach ma na nie świetny wpływ – za sprawą zwierząt zaczynają się urozmaicać pod względem roślinności, a także obecności ptaków.

Ile kosztuje kurs na drona dla rolnika i co obejmuje?
Rozpoznamy ją po niewielkim rozmiarze, delikatnej i cienkiej wełnie, krótkim ogonie, a także braku futra na kufie i nogach, które cechują się średnią długością oraz drobną strukturą kości. Barany zazwyczaj posiadają rogi w przeciwieństwie do samic, choć zdarza się również sytuacja odwrotna. Hodowla owcy szetlandzkiej jest mało wymagająca, a jednocześnie ma niewielki wpływ na środowisko. Przy tym jej wypasanie na lokalnych pastwiskach – jak wspomnieliśmy – sprzyja utrzymaniu bioróżnorodności.
Charakterystyka owcy szetlandzkiej
Szkocka owca osiąga zazwyczaj nie więcej niż 60 centymetrów wysokości oraz około 35 kilogramów wagi (lub do 57 w przypadku baranów), wyróżniając się dość dużą różnorodnością umaszczenia. Maciorki są niezwykle wydajne, nierzadko wydają na świat bliźnięta, a jagnięta szybko przybierają na wadze. Wskaźnik płodności owiec szetlandzkich sięga 160 procent, a jagnienie się jest porównywalne do nowoczesnych ras. Porody rzadko kiedy wymagają interwencji, a młode osobniki szybko adaptują się również do trudnych warunków. Owca szetlandzka hodowana na północnej półkuli staje się płodna w okolicach października i listopada, dzięki czemu jagnienie ma miejsce wiosną lub latem. Co ważne, w większości lokalizacji owca szkocka może świetnie sobie radzić żyjąc na zewnątrz nawet przez całe 12 miesięcy.

Rzepak wiosną – kiedy i jak nowozić
Owca szkocka – wymagania
Owca szkocka nie wymaga wiele, aby przeżyć, jednak aby zapewnić jej optymalne warunki do rozwoju. Lepsza jakość pastwiska lub paszy przekłada się na zwiększoną płodność i większe prawdopodobieństwo ciąży mnogiej. Ogólnie rzecz ujmując owca szetlandzka nie musi otrzymywać dodatkowego pożywienia – to, które znajdzie na pastwisku powinno być wystarczające, o ile jest ono dostatecznie duże. Jedynie w przypadku wystąpienia opadów śniegu należy podawać im siano, pamiętając, aby zadbać o jego czystość. Owce szetlandzkie nie będą się chciały żywić zanieczyszczonym w żaden sposób jedzeniem. Alternatywnie można stosować komercyjne pasze przeznaczone wyłącznie dla owiec.
Oprócz tego owcy szetlandzkiej należy zapewnić ogrodzenie, stały dostęp do czystej wody, a także legowiska z siana i słomy. Drewniane wióry nie będą do tego celu odpowiednie, jako że mogą wbijać się w runo. Na terenie zagrody powinno się także znajdować schronienie przed słońcem, czy to w postaci drzew, czy to specjalnych konstrukcji. Pierwsza opcja jest jednak optymalna.
Jak zadbać o zdrowie szkockiej owcy?
Hodowca owiec szetlandzkich powinien zadbać o regularne szczepienia, przy czym powinny one zostać dostosowane do regionu, w którym znajduje się hodowla, a także charakterystyki stada. Oprócz tego owce należy kontrolować pod względem obecności pasożytów oraz chorób, takich jak zgnilizna racic czy zapalenie spojówek. Werkowanie powinno być wykonane przynajmniej raz w roku.
Ogólnie rzecz ujmując hodowla owiec szetlandzkich nie wymaga dużego wkładu początkowego, jednak w optymalnych warunkach przynosi znaczne zyski ze względu na wartość rynkową wełny szetlandzkiej.

Odmiany ziemniaków jadalnych
(rzw)

Gęsi tuluskie – charakterystyka, opis, waga, hodowla, cena
Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.
piękne i majestatyczne zwierzę