Co z nieponiesionymi kosztami zbioru przy szkodzie do zaorania
0
Czy w przypadku wystąpienia szkody łowieckiej, w wyniku której uprawa wymaga zaorania, ustalone odszkodowanie obniża się o nieponiesione koszty zbioru? Na pytanie odpowiada Wojciech Lignowski z Wielkopolskiej Izby Rolniczej.
Czy w przypadku wystąpienia szkody łowieckiej, w wyniku której uprawa wymaga zaorania, ustalone odszkodowanie obniża się o nieponiesione koszty zbioru? Na pytanie odpowiada Wojciech Lignowski z Wielkopolskiej Izby Rolniczej.
W myśl art. 46 ust. 1 ustawy – Prawo łowieckie przez szkody łowieckie rozumie się szkody wyrządzone w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny oraz szkody wyrządzone przy wykonywaniu polowania. Podmiotem obowiązanym do wynagradzania tych szkód jest zarządca obwodu łowieckiego lub jego dzierżawca (koło łowieckie).
Susza rolnicza 2023: Więcej czasu na złożenie wniosku o pomoc
Określenie szczegółowych wytycznych co do sposobu ustalania wartości odszkodowania za szkody łowieckie ustawodawca powierzył Ministrowi Środowiska, który w rozporządzeniu z 2019 r. uregulował szczegółowe warunki szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych. Wymaga podkreślenia, że rozporządzenie to zastąpiło wcześniejsze rozporządzenie z 2010 r. w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych. Warto wspomnieć o tym uchylonym rozporządzeniu, albowiem zdaje się on mieć wciąż decydujący wpływ na praktykę szacujących szkody, o czym będzie mowa niżej.
Potocznie używane określenie szkody całkowitej w istocie oznacza taką szkodę w danej uprawie, gdzie skala wyrządzonych zniszczeń przemawia za jej likwidacją poprzez zaoranie. Zarówno w „starym”, jak i aktualnym rozporządzeniu o szkodzie całkowitej jest mowa w § 5 stanowiąc, iż przy ostatecznym szacowaniu szkody w uprawach wymagających zaorania odszkodowanie ustala się jako odpowiedni procent pełnego odszkodowania w zależności od daty powstania szkody.
Orka przedzimowa to lepsza jakość gleby
W nieobowiązującym już rozporządzeniu Minister Środowiska w § 5 ustalał 4 okresy powstawania szkód wymagających zaorania (do 15 kwietnia, od 16 kwietnia do 20 maja, od 21 maja do 10 czerwca i od 11 czerwca) i przyporządkowywał im odpowiedni procent należnego odszkodowania (odpowiednio 25, 40, 60 i 85). Co do samej metody obliczenia odszkodowania odsyłał do ówczesnego § 4 ust. 7, gdzie wprost nakazano, aby wysokość odszkodowania pomniejszano odpowiednio o nieponiesione koszty zbioru, transportu i przechowywania.
Obecnie obowiązujące rozporządzenie z 2019 r. określa w § 5 następujące wartości odszkodowania:
- do dnia 30 kwietnia – w wysokości 30%,
- od dnia 1 maja do dnia 25 maja – w wysokości 50%,
Sadownicy poszkodowani przez zjawiska atmosferyczne mogą wnioskować o pomoc
- po dniu 25 maja – w wysokości 85%
kwoty obliczonej w sposób określony w § 3 ust. 14, z zastrzeżeniem, że za plon z 1 ha przyjmuje się średni plon obliczony dla danego województwa na podstawie danych zawartych w trzech rocznikach statystycznych „Wyniki produkcji roślinnej” ostatnio opublikowanych na stronie podmiotowej Głównego Urzędu Statystycznego. Wspomniany § 3 ust. 14 określa, że odszkodowanie oblicza się poprzez pomnożenie obszaru uprawy, która została uszkodzona, i procentu jej zniszczenia (powierzchnia zredukowana).
Rolnicy oczekują odszkodowań za szkody wyrządzone przez dzikie ptactwo
Tak ustaloną powierzchnię zredukowaną mnoży się przez plon z 1 ha (rozmiar szkody), a następnie otrzymaną wartość należy pomnożyć przez wartość danego płodu rolnego wyrażoną przez jego cenę skupu w regionie powstania szkody, a jeżeli skup nie jest prowadzony - przez wartość wyrażoną przez jego cenę rynkową z dnia szacowania ostatecznego szkody w regionie jej powstania. Jak z powyższego wynika, przepisy milczą o nieponiesionych kosztach zbioru, transportu i przechowywania jako czynniku, który miałby obniżać wyliczone odszkodowanie.
W szczególności przepis § 3 ust. 14 obowiązującego rozporządzenia, będący swoistym odpowiednikiem § 4 ust. 7 „starego” rozporządzenia w ogóle nie zawiera nakazu pomniejszania odszkodowania o nieponiesione koszty zbioru, transportu i przechowywania. Oczywiście obecne rozporządzenie przewiduje, że przy pozostałych szkodach łowieckich, tj. niewymagających zaorania, obniża się odszkodowanie o te koszty, których rolnik nie poniósł, ale wynika to dopiero z przepisu § 3 ust. 19, do którego nie odsyła przepis § 5 mówiący o szkodach całkowitych.
W ocenie autora Wojciecha Lignowskiego, obserwowana praktyka umniejszania odszkodowania za szkodę całkowitą o nieponiesione koszty zbioru, transportu i przechowywania, w aktualnym stanie prawnym, może być skutecznie zakwestionowana jako pozbawiona podstawy prawnej.
Podstawa prawna według stanu na dzień 21.01.2021 r.:
WIR: Czy Ukraina zastąpi Polskę na rynku rolno-spożywczym?
Jak ustawić pług obrotowy?
(rpf) jp / Źródło: WIR
0
Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.