Krowy w większym stopniu narażone są na niedobory sodu niż chloru. Zapotrzebowanie na chlor jest niższe, a przy tym pierwiastek ten w dostatecznych ilościach występuje w kiszonkach i sianie, przez co dzienna dawka chloru jest z reguły pokryta. O wiele trudniej zapewnić odpowiedni poziom sodu w organizmie.

Zarówno chlor, jak i sód są niezbędne dla utrzymania równowagi jonowej płynów ustrojowych zwierząt. Zapotrzebowanie na sód krów mlecznych jest uzależnione od ich wydajności mlecznej i wynosi od 15 do 38 g na dobę biorąc pod uwagę wydajność na poziomie od 10 d0 40 kg mleka. Należy jednak pamiętać, że zapotrzebowanie na sód wśród krów mlecznych nie jest wartością stałą, dlatego dawkę należy zawsze dostosować do ilości produkowanego mleka, a także składu mineralnego dawki pokarmowej, szczególnie zawartości potasu w otrzymywanym pożywieniu. Dostępność tego pierwiastka jest wyższa latem – w zielonkach, sianie czy kiszonkach.

Obecność potasu w paszach objętościowych kształtuje się średnio na poziomie 3%, co odpowiada 30 g/kg. W zależności od dobowej ilości pobranej paszy objętościowej przez krowę (10-15 kg) daje to spożycie od 200 do 500 g tego pierwiastka. To bardzo dużo, stąd uzupełnianie sodu staje się niezbędne w utrzymaniu wysokiej wydajności mlecznej, a także prawidłowego funkcjonowania zwierząt. Niedobory związków mineralnych w organizmie krów mlecznych mogą skutkować licznymi schorzeniami układu kostnego oraz zaburzeń w rozrodzie. Dlatego ważne jest, aby krowy mleczne miały stały dostęp do lizawek w ciągu całego dnia.

Do typowych objawów deficytu sodu w organizmie bydła jest utrata apetytu poprzez ograniczone pobieranie paszy, niska wydajność mleczna oraz spadek zawartości białka w mleku, zaburzenia w rozrodzie, sukcesywna utrata sierści oraz jej matowienie. Niedobory sodu i chloru można zdiagnozować poprzez badanie krwi.