Pozytywne aspekty stosowania resztek pożniwnych
Resztki roślinne, które pozostają po żniwach, mogą być źródłem substancji organicznej oraz makro- i mikroelementów w wierzchniej warstwie gleby.
Resztki roślinne, które pozostają po żniwach, mogą być źródłem substancji organicznej oraz makro- i mikroelementów w wierzchniej warstwie gleby.
W razie niskiego nawożenia mineralnego, substancje zawarte w resztkach są ważnym elementem bilansu składników pokarmowych gleby i roślin.
Jak wykorzystać w pełni możliwości nawozu azotowego
Resztki roślinne są rozkładane przez mikroorganizmy bytujące najliczniej w powierzchniowej warstwie gleby tj. od 0 do 5 cm głębokości, dostarczając roślinom cenne substancje odżywcze, które wspomagają jej prawidłowy wzrost i rozwój, w tym sole mineralne i witaminy.
Należy nadmienić, że stosunek dostarczanych substancji ściśle koreluje z poziomem uwilgotnienia gleby – najwyższą zawartość azotu, fosforu i potasu w resztkach pożniwnych obserwuje się, gdy uwilgotnienie gleby wynosi od 40 do 70% oraz zawartością pierwiastków mineralnych w biomasie upraw polowych, które są głównie modyfikowane przez czynniki glebowe, klimatyczne i hodowlane.
Żywokost – sposób na gnojówkę
Warto nadmienić, że podstawowym surowcem uważanym za cenne źródło makro- i mikroelementów jest kukurydza. Resztki pożniwne uzyskane z kukurydzy, obejmujące łodygi z liśćmi, rdzenie kolbowe (osadki), liście okrywowe kolb oraz odpady powstałe w czasie suszenia ziarna, budzą szerokie zainteresowanie wśród producentów rolnych.
Gatunek ten w odróżnieniu od innych europejskich roślin surowcowych, posiada wysoki potencjał plonowania oraz wytwarza względnie dużą ilość resztek pożniwnych, których plon suchej masy waha się w granicach 10-15t⋅ha-1.
Ponadto, warto zwrócić uwagę na resztki roślinne pochodzące z uprawy roślin strączkowych, gdyż są one bardziej wartościowe niż zbóż, ponieważ odznaczają się wąskim stosunkiem C : N (węgla do azotu).
Co więcej, resztki pozostawione po zbiorze słomy również przynoszą korzystny wpływ na właściwości gleby oraz pośrednio na wzrost i plonowanie rośliny następczej.
Jak założyć spółdzielnię socjalną na wsi?
Przykładem może być pszenica jara, która odznacza się dość znaczącą zawartością azotu, fosforu, magnezu – korzenie –, potasu i wapnia – części nad- i podziemne.
(rup) AB
Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.