Plony przeznaczane są do dalszej reprodukcji, produkcji żywności lub przetworzenia, dzięki czemu populacja ludności ma zagwarantowane źródło pożywienia. W miarę upływu czasu, gatunki uprawianych roślin zostały szeroko rozprzestrzenione poza ich naturalne granice występowania. Potrzeby człowieka wpłynęły na wykształcenie odmian uprawnych o właściwościach odpowiednich dla człowieka poprzez odpowiednie zabiegi hodowlane. Dla przykładu współcześnie uprawiane zboża wydają sto razy wyższy plon od swoich przodków.

Rośliny uprawne rolnicze można podzielić na:
a) rośliny przemysłowe:
– oleiste (np. rzepak, słonecznik, oliwa, palma olejowa)
– cukrodajne (np. burak cukrowy, trzcina cukrowa)
– włókniste (np. len, konopie, bawełna)
– specjalne (np. chmiel, tytoń, herbata, kakaowiec itp.)
b) rośliny spożywcze:
– zbożowe (pszenica, żyto, pszenżyto, jęczmień, owies, kukurydza)
– strączkowe / motylkowe grubonasienne (np. groch, fasola, bób, soja)
– okopowe (korzeniowe: marchew, rzepa; bulwiaste: ziemniak)
– pastewne (trawy; strączkowe: łubin; motylkowe drobnonasienne: lucerna, koniczyna)
– sadownicze
– warzywne

Niestety nie wszędzie gleba nadaje się do uprawy roślin uprawnych. W Polsce wg GUS powierzchnia zasiewów w 2015 r. wynosiła 10,8 mln hektarów. Z tej powierzchni najwięcej upraw zajmowały zboża, bo aż 69,9%. Stanowi to 7 511,8 tys. ha z których najwięcej, 31,9% areału zajmuje pszenica. Na drugim miejscu znalazło się pszenżyto – 20,2%.

Pozostałe powierzchnie upraw w Polsce kształtują się następująco:
– pastewne (łącznie z kukurydzą na zielonkę i mieszankami zbożowo-strączkowymi) – 13,2% – 1419,9 tys. ha
– przemysłowe (buraki cukrowe, rzepak i rzepik, len, konopie oraz tytoń) – 10,6% – 1 143,7 tys. ha
– ziemniaki – 2,7% – 292,5 tys. ha
– strączkowe – 0,8% – 91,0 tys. ha
– pozostałe uprawy stanowią 2,7% – 292,5 tys. ha

(ru)
źródło GUS