REKLAMA

Klasy gleby w Polsce

Redakcja - Uprawa
11.12.2021
Lubię to
Lubię to
0
Super
Super
0
Haha
Haha
0
Smutny
Smutny
0
Szok
Szok
0
Zły
Zły
0
chat-icon 0

Każdy rolnik powinien wiedzieć, jakiej klasy gleba znajduje się na jego gruncie rolnym. Wiedza ta jest potrzebna m.in. podczas ustalania wysokości podatku gruntowego. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jakie wyróżniamy klasy ziemi w Polsce, zapoznaj się z naszym artykułem. Zapraszamy!

fot. Paweł Pąk
REKLAMA

Każdy rolnik powinien wiedzieć, jakiej klasy gleba znajduje się na jego gruncie rolnym. Wiedza ta jest potrzebna m.in. podczas ustalania wysokości podatku gruntowego. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jakie wyróżniamy klasy ziemi w Polsce, zapoznaj się z naszym artykułem. Zapraszamy!

Jakie klasy ziemi rolnej w Polsce można wyróżnić?

Na gruntach ornych w Polsce wyróżnia się 9 klas: I, II, IIIa, IIIb, IVa, IVb, V, VI oraz VIRz. Wszystkie z nich różnią się między sobą właściwościami. Jeśli chcesz poznać szczegóły, przejdź do dalszej części artykułu.

Klasa I - gleby orne najlepsze

Gleby orne najlepsze występują na łagodnych zboczach i równinach. Co je wyróżnia? Przede wszystkim zasobność w składniki pokarmowe oraz dobra i naturalna struktura. Ponadto są przepuszczalne, przewiewne, łatwe do uprawy i niezaskorupiające. Posiadają głęboką warstwę próchniczą i nie wykazują większego zakwaszania. Ich dużą zaletą jest fakt, iż nie wymagają melioracji. Zaliczają się do kompleksu pszennego bardzo dobrego. Gleby orne najlepsze nadają się pod uprawę wszelkich uprawnych roślin, szczególnie pszenicy, lucerny, buraków cukrowych i czerwonej koniczyny. Bez przeszkód można założyć na nich sad. Do tej klasy gleb należą m.in. najlepsze czarnoziemy, najlepsze gleby brunatne wytworzone z lessów bądź utworów lessowatych, najlepsze czarne ziemie wytworzone z utworów pyłowych lub glin marglistych i najlepsze mady czarnoziemne pyłowe.

Klasa II - gleby orne bardzo dobre

Zbliżone są właściwościami do gleb ornych najlepszych, lecz występują w nieco gorszych fizjograficznych warunkach i mają gorsze fizyczne właściwości, m.in. są mniej przewiewne i przepuszczalne, a także trudniejsze do uprawy. Nadają się pod uprawę tych samych roślin, co gleby orne najlepsze, ale nie gwarantują tak wysokich plonów. Świetnie nadają się pod zakładanie sadów. Do gleb klasy II zaliczają się m.in. bardzo dobre mady pyłowe i próchniczne, bardzo dobre czarne ziemie wytworzone z utworów pyłowych lub glin marglisty, bardzo dobre czarnoziemy, bardzo dobre gleby brunatne wytworzone z utworów lessowych, a także najlepsze gleby brunatne wytworzone z iłów pylastych, glin bądź utworów pyłowych pochodzenia wodnego.

Klasa IIIa - gleby orne dobre

Mają one gorsze właściwości chemiczne lub fizyczne bądź występują w gorszych warunkach fizjologicznych niż gleby orne najlepsze oraz bardzo dobre. Wybór roślin uprawianych na tych glebach jest ograniczony. Część gleb należących do tej klasy jest znacznie trudniejsza do uprawy. Większość z nich wykazuje oznaki procesu degradacji, choć nie nazywa się ich glebami wadliwymi, ponieważ cechy ujemne występują w nieznacznym stopniu. Na lżejszych glebach należących do klasy IIIa można osiągnąć wysokie plony jęczmienia, żyta i owsa. Warto uprawiać na nich także ziemniaki, koniczynę czerwoną, buraki cukrowe i pszenicę. Nadają się również pod zakładanie sadów. Do gleb klasy IIIa zaliczają się m.in. czarne ziemie wytworzony z glin i utworów pyłowych oraz iłów, a także najlepsze gleby torfowe strukturalne.

Klasa IIIb - gleby orne średnio dobre

Mają właściwości zbliżone do gleb ornych dobrych, ale posiadają nieco gorsze właściwości fizyczne i chemiczne, a także często występują w gorszych warunkach fizjograficznych. Poziom wód gruntowych ulega znacznym wahaniom, a jakość plonów jest uzależniona w wysokim stopniu od warunków atmosferycznych. Gleby te mogą być narażone na erozję. Warto uprawiać na nich pszenicę, koniczynę czerwoną i buraki cukrowe. Bez przeszkód można zakładać na nich sady. Do gleb klasy IIIb zaliczają się gleby płowe i brunatne wytworzone z mocnych piasków gliniastych zalegających na iłach i glinach (gorsze od gleb tego typu zaliczanych do klasy IIIa). Do gleb tej klasy należą również gleby brunatne i płowe wytworzone z utworów lessowych i pyłowych, a także glin oraz iłów.

Klasa IVa i b - gleby orne średnie

Ich właściwości są zbliżone do gleb ornych dobrych i średnio dobrych, lecz są bardziej wadliwe - zbyt wilgotne lub suche. W ich przypadku plony są silnie uzależnione od warunków atmosferycznych. Gleby ciężkie z klasy IVa i b zwykle są podmokłe, ciężkie do uprawy lub położone w niekorzystnych warunkach fizjograficznych np. na zerodowany w szczytach wzgórz, silnych spadkach i zagłębieniach terenu. Na cięższych glebach z klasy IVb zaleca się uprawę mieszanek zbóż, koniczyny, brukwi, kapustę, ostu oraz innych pastewnych roślin. Tego typu gleby nie nadają się pod uprawę ozimin, za to sprawdzają się pod uprawę części gatunków drzew owocowych. Gleby lekkie z klasy IVa i b to gleby żytnio-ziemniaczane, cechujące się wysoką wrażliwością na suszę. Nadają się pod zakładanie sadów z mniej wymagającymi gatunkami drzew owocowych. Gleby orne średnie to m.in. gleby brunatne wytworzone z niektórych piasków słabo gliniastych i żwirów gliniastych, a także gleby brunatne i płowe wytworzone z Iłów, glin, utworów pyłowych lub lessowych cechujące się nadmierną wilgotnością.

Klasa V - gleby orne słabe

Gleby orne słabe są mało żyzne i mało urodzajne. Zalicza się do nich gleby zbyt lekkie i suche. Nadają się one głównie do uprawy łubinu i żyta, a w okresie letnim deszczowym sprawdzają się pod uprawę seradeli i ziemniaków. Do tej klasy można zaliczyć także gleby kamieniste, płytkie, ubogie w materię organiczną i intensywnie mokre. Gleby podmokłe i ciężkie nadają się pod uprawę mieszanek traw, kapusty, brukwi i roślin pastewnych. Nie nadają się pod zakładanie sadów. Na glebach suchych i lekkich z tej klasy można uprawiać łubin, żyto i ziemniaki oraz wyłącznie niektóre gatunków owocowych drzew. Na płytkich rędzinach kredowych z tej klasy można rozpocząć uprawę koniczyny białej i pszenicy, lecz należy pamiętać, że plony tych roślin są niższe niż w klasach wyższych. Do gleb z klasy V zalicza się m.in. brunatne gleby bielicowe i rdzawe wytworzone ze żwiru.

Klasa VI - gleby orne najsłabsze

To gleby słabe, wadliwe, które dają niskie i niepewne plony. Podmokłe gleby z tej klasy wykazują za wysoki poziom wód gruntowych, a przeprowadzanie na nich melioracji jest wyjątkowo utrudnione. Gleby z klasy VI nie nadają się do uprawy roślin okopowych i zbóż. Najlepiej sprawdzają się jako pastwiska. Gleby lekkie z tej klasy o właściwościach suchych nadają się pod uprawę łubinu. Nie zaleca się zakładanie na nich sadów, z wyjątkiem mniej wymagających gatunków wiśni. Na płytkich rędzinach z tej klasy można rozpocząć uprawę żyta i białej koniczyny. Do tej klasy zalicza się gleby brunatne bielicowe i rdzawe wytworzone z gorszych żwirów piaszczystych oraz piasków słabo gliniastych.

Klasa VIRz - gleby orne najsłabsze

Gleby orne najsłabsze są trwale za suche lub za mokre. Zalicza się do nich gleby nieprzydatne do uprawy polowej, cechujące się wysokim stopniem suchości. Gleby z klasy VIRz najlepiej zalesić. Zaliczają się do nich m.in. gleby rdzawe i bielicowe wytworzone z piasków luźnych całkowitych i żwirów piaszczystych.

(rup)

Lubię to
Lubię to
0
Super
Super
0
Haha
Haha
0
Smutny
Smutny
0
Szok
Szok
0
Zły
Zły
0
chat-icon 0

REKLAMA

Polecane

Komentarze (0)

Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.

Zamieszczając komentarz akceptujesz regulamin


REKLAMA

Zobacz więcej

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA