Uprawa ciecierzycy: wymagania glebowe, właściwości, siew i pielęgnacja
0
Ciecierzyca kilka lat temu szturmem wdarła się do polskich kuchni. Stała się lubianym składnikiem głównie za sprawą hummusu - standardowego elementu diety wegetarian i wegan, którego głównym składnikiem jest… ciecierzyca.
Ciecierzyca kilka lat temu szturmem wdarła się do polskich kuchni. Stała się lubianym składnikiem głównie za sprawą hummusu - standardowego elementu diety wegetarian i wegan, którego głównym składnikiem jest… ciecierzyca.
Uprawa w Polsce, mimo że roślina ta nie była tak popularna na polach jak kukurydza czy pszenica, zainteresowała naszych rodzimych rolników. W końcu co polskie, to najlepsze. Jednak jak przebiega uprawa tej rośliny nazywanej “włoskim grochem”?
Budowa i skład chemiczny nasion roślin strączkowych
Spis treści:
1. Ciecierzyca - właściwości zdrowotne
Kolejne uprawy objęte dopłatami do materiału kwalifikowanego?
2. Ciecierzyca - wymagania glebowe, wilgotność, nasłonecznienie
3. Ciecierzyca - siew i pielęgnacja
Ciecierzyca zyskała sympatię ze względu na oryginalny, słodkawy smak, w którym wyczuwalne są orzechowe nuty. Jednak poza oczywistymi walorami smakowymi ciecierzyca wykazuje również szereg pozytywnych właściwości zdrowotnych. Nasiona ciecierzycy zawierają 50% skrobi, 24% przyswajalnego białka, witaminy A, K oraz z grupy B, błonnik, a także makroelementy (potas, magnez, fosfor) i mikroelementy (mangan, miedź, żelazo) niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. To właśnie ze względu na wysoką zawartość łatwo przyswajalnego białka ta roślina jest rekomendowana jako substytut dla białkowych źródeł zwierzęcych w dietach wegańskiej i wegetariańskiej.
Regularnie spożywając ciecierzycę, wspomożesz prawidłową pracę serca, zmniejszysz ryzyko wystąpienia chorób układu krwionośnego i obniżysz ciśnienie oraz stężenie tej wersji cholesterolu we krwi, która odkłada się w tętnicach, powodując zatory. Ponadto jedzenie tej rośliny ze względu na zawartość żelaza jest zalecane w przypadku wystąpienia niedokrwistości, anemii czy miesiączki.
Wykorzystaj potencjał roślin strączkowych w płodozmianie
Dzięki zawartości błonnika nasiona mogą wspomagać pracę jelit, gdy pojawią się zaparcia, nadkwasota, refluks żołądkowo-jelitowy czy uchyłkowatość jelit. Poza tym ciecierzyca nadaje się jako składnik diety cukrzyków ze względu na niski indeks glikemiczny (około 28) oraz właśnie błonnik, który obniża ilość wchłanianych węglowodanów oraz stabilizuje poziom glukozy we krwi. Ciecierzyca zapobiega także rozwojowi otyłości, ponieważ jest bardzo sycąca i zawiera niskie stężenie tłuszczów.
Ciecierzyca - wymagania glebowe, wilgotność, nasłonecznienie
Jako roślina ciepłolubna ciecierzyca lubi miejsca ciepłe (około 21-29°C) i wilgotne, gdzie dochodzi do niej dużo światła, dlatego w Polsce w uprawach całorocznych zazwyczaj hoduje się ją w szklarniach, jednak nie jest to zasada. Wrażliwość wykazuje dopiero na długotrwałe spadki temperatur w okresie kwitnienia, natomiast nieźle sobie radzi z przejściowymi przymrozkami.
Łubin słodki – uprawa i nawożenie
Najbardziej lubi gleby przewiewne, kompostowe, dobrze zdrenowane, odsączone oraz bogate w składniki odżywcze, a najlepiej gdyby były z domieszką gliny. Ich pH powinno oscylować wokół 5,7-7,2. Zbyt wysokie stężenie soli może zahamować wzrost roślin. Jej zrównoważonemu wzrostowi nie służą miejsca podmokłe, ponieważ wysoka wilgotność sprzyja szybkiemu wzrostowi pędu, jednak hamuje rozwój strąków, na których najbardziej zależy rolnikom.
Ciecierzyca - siew i pielęgnacja
Zanim zaczniesz siać ciecierzycę, warto, byś wiedział, że uprawia się dwa rodzaje tej rośliny. Częściej spotykanym rodzajem jest kabuli cechujący się dużymi, kremowymi bądź żółtymi ziarnami. Desi natomiast widuje się rzadziej. Nasiona tego rodzaju charakteryzują się małym rozmiarem i szerokim wachlarzem kolorów - mogą być kremowe lub żółte podobnie do kabuli, czerwone, brązowe, zielone, a nawet czarne.
Czas na siew nasion przypada na okres między końcem marca a połową czerwca, jednak ze względu na dłuższy czas wegetacji rośliny w naszym klimacie (aż 4 miesiące) zaleca się to robić od początku kwietnia do końca maja. Zanim zaczniesz siew, warto wzbogacić ziemię kompostem. Nasiona można wysiewać prosto do gruntu lub do doniczek, stosując osłony, co przyspieszy wzrost rośliny.
Najlepiej zasiać po 2-3 nasiona na głębokości około 5 cm i w odległości około 10 cm, gdyż rośliny potrafią osiągać wysokość nawet do metra. Zbyt duże zagęszczenie nie pozwoli im na maksymalny rozwój liści oraz nie pozwoli na pokładanie się pędów, które czując obok sąsiada, opierają się o siebie. Gdy rośliny już wykiełkują, powinieneś przesadzać siewki, zostawiając najsilniejsze i największe krzaczki.
Kiedy i jak siać łubin żółty?
Delikatnie podlewaj młode siewki, ponieważ w tym stadium są narażone na gnicie. W okresie rozwoju pędu nie rób tego zbyt często. Zwiększyć ilość dostarczanej roślinom wody powinieneś dopiero po wykształceniu strąków. Ważnym zabiegiem w kwestii hodowli ciecierzycy jest regularne odchwaszczanie poletka. Roślina źle znosi obecność intruzów i może rozwinąć się nieprawidłowo. Pamiętaj jednak o założeniu rękawiczek, zanim zaczniesz pozbywać się chwastów. Liście i pędy ciecierzycy porastają maleńkie włoski. To przez nie roślina wydziela kwas szczawiowy, który w zetknięciu ze skórą boleśnie ją podrażnia.
Teraz już wiesz, jak przebiega hodowla ciecierzycy. Uprawa w Polsce nie jest trudna i skomplikowana, jedynie może trwać nieco dłużej, jeśli zdecydujesz się to robić, nie korzystając ze szklarni ani osłon. Nieważne, na jaki sposób się zdecydujesz, dbając o rośliny, po 4 miesiącach będziesz cieszyć się własnoręcznie wyhodowanymi nasionami ciecierzycy.
Łubin wąskolistny – uprawa
(rup)
0
Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.