Truskawce nie sprzyja bowiem pogoda jak w ostatnich dniach, gdy mrozy wskazują dość duże skoki temperatury poniżej zera, nie ma przy tym śniegu, za to wieją wysuszające wiatry, a wcześniej, przewidując łagodną zimę, hodowcy zlekceważyli konieczność odpowiedniego zabezpieczenia upraw agrowłókniną. To może mocno ograniczyć plony.

O zabezpieczenie upraw należy zadbać już późnym latem, podając roślinom odpowiednie składniki pokarmowe, czyli azot, fosfor i potas, cynk i bor. Rośliny dobrze lokowane w rzędach, o dobrze wykształconej bryle korzeniowej i o odpowiedniej liczbie liści, chroniących koronę i pąki kwiatowe przed mrozem, potrafią przetrwać zimę i wznowić wegetacje wiosną.

Truskawki zimują – są w stanie spoczynku zimowego od grudnia do lutego, Gdy rozpoczną wegetację, to w kolejnych dniach może się zdarzyć, że zima powróci i w marcu ponownie zaskoczy hodowców mocno ujemnymi temperaturami. Zagrożone są szczególnie odmiany ciepłolubne, importowane z południowej Europy, które świetnie owocują i dobrze się rozmnażają, ale nie są zbyt odporne na chłód.

Jeśli nie utrzymuje się pokrywa śnieżna, będąca dość skuteczną ochroną uprawy, to trzeba wcześniej przykryć rzędy. Można tu zastosować słomę – co jednak nie jest trwałym sposobem, za to czaso- i pracochłonnym, a do tego nie chroniącym roślin przed szkodnikami. Można wykorzystać folię perforowaną (co sprawdza się na niewielkich plantacjach i w krótkim czasie), lub białą agrowłókninę polipropylenową, najlepiej dobrą gatunkowo, która przetrwa nawet trzy – cztery sezony. Do przykrycia wystarczy agrowłóknina o masie 22–23 g/m2, choć dla zabezpieczenia przed silnymi mrozami, lub tam, gdzie późno sadzono rośliny, wykorzystuje się nieraz materiał o masie 50 g/m2.

Agrowłóknina jest przepuszczalna dla światła i wody, sprzyja zachowaniu wilgotności, temperatury pod nią i w efekcie pozwala na lepsze ukorzenienie się roślin. Trzeba ją założyć po pierwszych przymrozkach, gdy temperatura powietrza spadnie do minus pięciu stopni, przy czym trzeba pamiętać, by unieruchomić brzegi materiału, zapobiegając podwiewaniu.

Natomiast wczesną wiosną, gdy wiemy, że mrozy nie zagrożą uprawie, musimy zadbać o wyeliminowanie ryzyka wystąpienia chorób. Podajemy wówczas środki kontaktowe, które zabezpieczą młode liście i kwiatostany przed wpływem chorób, m.in. szarej pleśni. Wskazana jest aplikacja produktów miedziowych, takich jak Nordox 75 WG i produktów siarkowych przeciwko mączniakowi.

Chcąc zapobiegać chorobom grzybowym, czyli właśnie mączniakowi i białej plamistości liści, trzeba dokładnie obejrzeć liście przy zdejmowaniu przykrycia, a już po zdjęciu osłony – trzeba sięgnąć po środki przeciwko szarej pleśni. Warto zastosować Pyrus 400 SC, Prolectus 50 WG, Luna Sensation 500 SC. A w zależności od warunków wiosennych, prewencyjnie przygotowujemy hodowlę do walki z mączniakiem prawdziwym.

Przy okazji podawania środków chemicznych: większa dawka potasu w formie dolistnej (ASX Potas Plus) uodporni w nieco większym stopniu komórki roślin na niskie temperatury, podobnie jak nawozy krzemowe - np. ASX Krzem Plus. Nawozy z tytanem i giberelinami z kolei pozwolą truskawkom lepiej ożywić się po przymrozkach.

Wróćmy do szkodników: już w marcu powinniśmy zastosować środki zapobiegające działaniu przędziorka chmielowca, a po wcześniejszym wystąpieniu roztocza truskawkowca, obowiązkowo prewencyjnie wykonujemy oprysk także przeciwko niemu. Trzeba przy tym dobrać środki w zależności od okresu stosowania – przed lub po kwitnieniu.

(rup) Paweł Okoński