REKLAMA

Przydatność płodozmianowa gatunków i grup roślin

Redakcja - Uprawa
03.10.2016
chat-icon 0

Płodozmian polega na wykorzystaniu przynajmniej trzech gatunków roślin i dobieraniu ich w ten sposób, aby przestrzegać prawidłowego doboru i następstwa roślin.

Agro Brand
REKLAMA

Płodozmian polega na wykorzystaniu przynajmniej trzech gatunków roślin i dobieraniu ich w ten sposób, aby przestrzegać prawidłowego doboru i następstwa roślin.

Przy stosowaniu płodozmianu uwzględniamy różne wymagania roślin, które wzajemnie oddziaływują na siebie a także charakter siedliska oraz kolejność uprawy poszczególnych roślin na tym samym polu.

Aby dobrze zaplanować zmianowanie należy ustalić strukturę zasiewów całego gospodarstwa, to jak chcemy ją rozwijać, zasobność gleb poszczególnych pól w składniki pokarmowe, aktualny plan zasiewów, wielkość, kształt i nachylenie pól. W warunkach uprawy polowej staramy się tak kształtować środowisko, aby roślina uprawna znalazła jak najlepsze warunki do wzrostu, do wydania wysokich i dobrej jakości plonów, jak i najlepszego wykorzystania wniesionych nawozów.

PSZENICA OZIMA – najsilniej reaguje na przedplon, wysokoplenna, stąd powinna następować po mocnych przedplonach (motylkowe, strączkowe, rzepak, wczesne okopowe na oborniku).

ORKISZ – wymagania podobne, choć nieco mniejsze niż pszenica, po zbyt bogatym przedplonie może wylegać.

ŻYTO – ma silny system korzeniowy, dobrze wykorzystuje niewielkie ilości składników pokarmowych, dobrze konkuruje z chwastami.

PSZENŻYTO – zbliżone wymagania do żyta, duża różnica między odmianami.

JĘCZMIEŃ OZIMY – wysokoplenny, najsilniej reaguje na niewłaściwy odczyn, wymaga wczesnego siewu.

JĘCZMIEŃ JARY – wymaga dobrego zaopatrzenia w składniki pokarmowe – najlepiej udaje się w drugim roku po oborniku. Dobry jako roślina osłaniająca wsiewki, ale łatwo się zachwaszcza.

OWIES – najbardziej tolerancyjny ze zbóż. Może być uprawiany także po zbożach jarych. Ma podobnie jak żyto dobrze rozwinięty system korzeniowy. Wymaga dużo wody.

MIESZANKI ZBOŻOWE – najmniej zawodne i często siane przez rolników. Dobre źródło paszy treściwej. Jeśli udane są mieszanki strączkowo-zbożowe, to stanowią dobry przedplon. Należy określić udział strączkowych na polu i w plonie.

KUKURYDZA – wymagająca dużej ilości składników pokarmowych, szczególnie azotu. Najlepiej udaje się po przedplonach najlepszych – motylkowatych i ich mieszanek z trawami, udanych strączkowych, poplonach ozimych lub mulczu. Nawet po mocnych przedplonach można stosować gnojowicę czy obornik.

OLEISTE – rzepak ozimy, gorczyca, rzodkiew oleista, rzepik. Wymagają dużej ilości składników pokarmowych dobrze reagują na nawożenie organiczne, dobrze zacieniają glebę. Po zbiorze dają odrost przez wschody osypanych nasion - możemy potraktować je jak naturalny międzyplon.

Dynia oleista dobrze udaje się po zbożach – jest to roślina późnego siewu. Słonecznik wymaga przerwy w uprawie 6-7 lat, rzepak 4 lata.

STRĄCZKOWE– można wysiewać w siewie czystym lub w mieszankach ze zbożami, co jest częstą praktyką, ze względu na szybkie zachwaszczanie (łubin – skłonność do zaperzania) lub wyleganie (grochy, wyki). Dobre jako przedplony, mają głęboki system korzeniowy i „podciągają” duże ilości składników pokarmowych asymilując jednocześnie azot. Jeżeli są przedplonem dla roślin jarych należy wysiać międzyplony, aby zapobiec wypłukaniu azotu. Lokowane są w płodozmianie zwykle między zbożami.

ZIEMNIAKI – najczęściej są uprawiane po zbożach i stanowią przedplon dla zbóż. Wymagają obornika, nie należy jednak dawać zbyt dużej dawki, aby nie karmić chwastów wtórnego zachwaszczenia. Najlepszymi przedplonami dla ziemniaka są motylkowate.

PASTEWNE WIELOLETNIE – najczęściej trawy i ich mieszanki z motylkowatymi. Najlepsze przedplony, nagromadzają azot, próchnicę, jeśli udane dobrze konkurują z chwastami. Najczęściej wsiewane jako wsiewki w zboża jare. Najlepszymi roślinami ochronnymi są mieszanki zbożowo-strączkowe zbierane na zielono.

LUCERNA – nadaje się na odkwaszone gleby o głębszym poziomie wód gruntowych (jeśli pole raczej podmokłe, to lepiej uda się koniczyna czerwona). Użytkowanie trwa 2-3 lata, a gdy jest dobrze pielęgnowana nawet 3-4. Jeśli wystąpią duże przerzedzenia to należy plantacje zaorać, 

gdyż bardzo szybko opanują je chwasty. Przed oziminami plantację należy zaorywać późno, żeby uniknąć strat azotu – na 2-3 tygodnie przed siewem. Przed jarymi albo wysiać poplon ozimy, albo zaorać tuż przed nadejściem mrozów.

KONICZYNA CZERWONA – udana stanowi najlepsze źródło azotu. Użytkowana zwykle 1-2 lata. Wymaga wilgotnego stanowiska.

KONICZYNA BIAŁA – udaje się na stanowiskach mniej wilgotnych, dobrze odrasta po koszeniu lub wypasaniu.

(rup) jm
źródło: MRiRW

chat-icon 0

REKLAMA

Polecane

Komentarze (0)

Zaloguj się lub załóż konto, Twoja nazwa zostanie automatycznie przypisana do komentarza.

Zamieszczając komentarz akceptujesz regulamin


REKLAMA

Zobacz więcej

REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA